- 7 uur geleden
De spits die Brands met tegenzin móest halen: ‘31 jaar, veel te hoog salaris’
Marcel Brands kijkt over het algemeen met plezier terug op zijn tijd in Engeland, waar hij tussen medio 2018 en december 2021 de directeur voetbalzaken van Everton was. Het was voor de tegenwoordig algemeen directeur van PSV een bijzonder avontuur waarin hij vaak zijn werk niet goed kon doen omdat eigenaar Farhad Moshiri op de achtergrond te nauw betrokken was bij de dagelijkse gang van zaken op de Merseyside-club. De Engelse cultuur maakt dat fans en media denken dat de manager over transfers gaat. “En de eigenaar bepaalt heel veel”, weet Brands uit eigen ervaring.
Moshiri bepaalde dat Rafael Benítez de nieuwe trainer van Everton moest worden, wat niet de keuze van Brands was. “En Benítez wilde Salomón Rondón, daar kon ik geen goedkeuring voor geven. Hij was al in de dertig (31 jaar, red.), stond niet op de scoutinglijst, hij ging Everton niets meer brengen. Veel te hoog salaris ook”, somt Brands zaterdag op in gesprek met het NRC. “Ik zei dat ik het een slecht idee vond. Zie het maar als een cadeautje voor de trainer, zei de eigenaar. Dan sta je machteloos.”
Het waren geen goede beslissingen van Moshiri: Benítez werd in januari 2022 na iets meer dan een half jaar ontslagen en Rondón kwam in 33 officiële duels niet verder dan 3 schamele goals, waarvan twee in de FA Cup tegen het nietige Boreham Wood. Brands was zelf een maand eerder ontslagen vanwege de tegenvallende resultaten. “Het probleem is: er is geen geduld. Dit seizoen zijn er alweer twaalf coaches ontslagen in de Premier League. In mijn tweede jaar werd Marco Silva ontslagen, ik probeerde dat te voorkomen, maar het lag buiten mijn macht. Terwijl ik wist: hij is een goede trainer, dat bewijst hij nu bij Fulham.”
“De eigenaar bepaalde ook dat er een ervaren opvolger moest komen, terwijl de voorzitter en ik Mikel Arteta wilden. Uiteindelijk werd het Carlo Ancelotti”, doelt Brands op de voorganger van Benítez. Hij betreurt dat in ontslagrondes vaak veel goede clubmensen meegaan. “Fysiotherapeuten, analisten, noem maar op. Ik moest dan mensen wegsturen die goed waren, hard werkten. Dat is moeilijk. En het werkt ook niet. De eerste jaren had ik nog het idee dat ik iets kon veranderen bij Everton. Maar dat lukte niet.”
Brands kreeg bij tijd en wijle zelfs te horen wie hij moest opstellen. “Die wereld kun je je niet voorstellen als je die niet zelf hebt gezien.” Toch kreeg hij uit bepaalde geledingen van de club ook veel waardering. “Omdat ik aandacht had voor de jeugd, voor de structuur, dat je verder kijkt dan transfers en echt iets probeert op te bouwen. Toen ik voor het eerst bij Jong Everton ging kijken, kreeg ik een appje van die trainer: wat fantastisch dat je er bent, dat heb ik nog nooit meegemaakt. Ik zag ook nooit een technisch directeur van andere clubs bij dat soort duels. En we woonden prachtig, het voetbal is geweldig.”
Brands vindt het jammer dat er in de Premier League geen tijd is voor goed beleid, zeker gezien de financiële mogelijkheden. “Zij denken: ik pomp er geld in, dan moet het toch snel succes opleveren? Maar in de Premier League heeft iederéén veel geld. Het gekke is: wij halen met PSV meer uit commerciële activiteiten dan Everton, maar zij halen tussen de 130 en 140 miljoen aan tv-gelden. Dat maakt het allemaal wat makkelijker.”